Człowiek hubrystyczny – opis

Kryminały szwedzkie Możliwość komentowania Człowiek hubrystyczny – opis została wyłączona 312

Człowiek hubrystyczny – opis

W sprzyjających okolicznościach może on wpłynąć na rozwój osobowości i zrodzenie się nowej świado-mości może utrwalić zdrowie psychiczne. Człowiek, który umie „wyjść z kryzysowej sytuacji”, wychodzi z niej lepiej przystosowany do życia.

Jednym ze źródeł kryzysów egzystencjalnych jest dezintegracja i rozpad „ja hubrystycznego”. Pod wpływem różnorodnych zdarzeń zewnętrznych i wewnętrznych, takich jak przewrót społeczny, bankructwo, choroba czy zdemaskowanie przez grupę społeczną, człowiek hubrystyczny uświadamia sobie, że dotychczasowy obraz jego osoby składał się z fantazji i iluzji, że w jego prawdziwej osobowości nie ma nic, co można by szanować i kochać. Nagle jednostka we własnych oczach traci wartość. Niknie poczucie tożsamości i samoakceptacja. Człowiek znajduje się w trudnej sytuacji poznawczej i emocjonalnej.

Wyjście z tego kryzysu zależy od możliwości adaptacyjnych jednostki, od jej umiejętności rozwiązywania problemów krytycznych. Mogą wystąpić różnorodne reakcje. Pierwsze z nich, zwane destrukcyjnymi, polegają na wycofywaniu się z aktywności, na przeżywaniu depresji i beznadziejności w pewnych okolicznościach są one źródłem chorób psychicznych. Mogą również pojawić się reakcje konstruktywne, polegają one na realistycznej ocenie własnej sytuacji widząc swoje prawdziwe zalety i wady człowiek zaczyna podejmować próby samo-rozwoju i kształcenia własnej osobowości. Fakt, że kryzys może prowadzić do pożytecznych skutków, wskazuje na to, że zagmatwane są losy ludzkie.

Zgodnie z mądrością starożytnych Greków samowywyższanie i zabrązowienie własnej osoby prowadzi do katastrofy i autodestrukcji. Wcześniej lub później hubrystę spotka kara bogów lub ludzi. Mądrość ta jest często potwierdzana przez dane empiryczne.

Author

Related Articles

Back to Top