Człowiek jest sprawcą i spełniaczem

Czarna seria kryminały Możliwość komentowania Człowiek jest sprawcą i spełniaczem została wyłączona 45

Człowiek jest sprawcą i spełniaczem

Ludzie, którzy rozumieją życie pragmatycznie, którzy traktują je jako zewnętrzną interakcję między człowiekiem a światem, którzy uważają, że umiejętności wykonywania adaptacyjnych i plastycznych działań są podstawą sukcesu, będą przede wszystkim opisywać pasmo własnych czynów, będą dokonywać deformacji powierzchniowych.

Natomiast ludzie, dla których najważniejszą rolę w życiu odgrywa skrystalizowana osobowość, jej trwałe cechy i dyspozycje, będą głównie dokonywać deformacji głębokich (por. Snyder, Campell, 1980). Rodzaj dokonywanych deformacji poznawczych zależy zatem w dużej mierze od tego, jak człowiek hubrystyczny spostrzega i interpretuje ludzką egzystencję.

Zdeformowany opis własnych czynów i osobowości nie ma charakteru przypadkowego. Wygórowane samooceny i mito własnej nieprzeciętności nie są także symptomem zaburzeń patologicznych. Trudno byłoby je również nazwać świadomym oszustwem. Człowiek hubrystyczny tworzy zdeformowany obraz „ja” zgodnie z własnymi interesami i z własną motywacją. Taki obraz pełni określoną funkcję, o której będę mówił w kolejnych podrozdziałach. Jednostka często nie zdaje sobie sprawy ani z dokonywanych deformacji, ani z ich uwarunkowań. Proces hubrystyczny odbywa się poza granicami jej świadomości. Ta nieświadomość własnych interesów jest. również elementem interesów jednostki.

Deformacje powierzchniowe: czyny sprawcze. Człowiek jest sprawcą i spełniaczem. Jego życie składa się z pasma czynów prostych i złożonych, które mają wyraźną charakterystykę prakseologiczną są inicjowane przez pewne motywacje i interesy ludzkie. Mają określoną strukturę fazową. Są ukierunkowane na określone wyniki, takie jak osiągnięcia ekonomiczne, innowacje technologiczne czy odkrycia naukowe. Biografia jednostki stanowi próbę opisu tych czynów w sposób systematyczny.

Author

Related Articles

Back to Top