Stieg Larsson

0
51
Rate this post

Chłopiec, który dorasta sam

Stieg Larsson urodził się w jako Karl Stig Erland Larsson w 1954 roku. Dzieciństwo spędził ze swoimi dziadkami na wsi Ursviken, rodzice postanowili przeprowadzić się do Sztokholmu i tam się rozwijać. Stieg bardzo słabo ich znał, nigdy prawdopodobnie nie zrozumie, że go opuścili. Gdy już zamieszka z rodzicami i młodszym bratem po śmierci dziadka, nie odnajdzie z nimi kontaktu. Dziadek był ważną postacią w jego życiu, to on zaszczepi w małym Stiegu, że państwu szwedzkiemu trzeba patrzeć na ręce. Stieg przejmie po dziadku imię (Severin), którego będzie używał jako pseudonimu, podpisując najbardziej radykalne manifesty.

Astrid, która narodziła bohaterów

Po przeprowadzce do Umea Larsson dużo czyta i próbuje pisać. Z rodzicami i bratem niewiele go łączy, tylko książki, które wspólnie czytają. Stieg do swojej sagi zapożycza dwójkę bohaterów stworzoną przez Astrid Lindgren. Kalle Blomkvist, mały detektyw, który rozwiązuje zagadki w małej wiosce, gdzie wydawałoby się, że nic się nie dzieje, stał się protoplastą do postaci Mikaela Blomkvista. Pippi Langstrump, bardzo dobrze znana polskim czytelnikom, dziewczynka odważna i aspołeczna, pochodząca z dysfunkcyjnej rodziny to alter ego Lisbeth Salander, głównej postaci sagi Millennium. Stieg ostatecznie zrywa stosunki z rodziną po wyjściu z wojska, już wcześniej przestał z nimi mieszkać gdy miał 16 lat. Wtedy też poznaje miłość swojego życia, Evę Gabrielsson, która będzie mu towarzyszyć do ostatnich dni. Przez znajomych byli określani jako para, która ma jedno serce i jedną duszę.

Mężczyzna, których tropił zło

Larsson przez całe życie zbiera dokumenty i materiały o organizacjach faszystowskich, co przysłużyło się do współpracy z Anną-Leny Lodenius w tworzeniu wspólnej książki „Operacja. Skręt w prawo”. Autorzy nie mogą dojść do porozumienia i pracują osobno, ale książka okazuje się absolutnym sukcesem. Także w Millennium Larsson umieszcza wątki faszystowskie lub organizacje, które pretendują do tej nazwy – kluby motocyklowe i niewybredne wypowiedzi na temat imigrantów w Szwecji. Można powiedzieć, że całe jego życie zawodowe miało być zawarte w sadze. Niestety autor nie doczekał sukcesu powieści, umiera cztery miesiące przed karierą pierwszej części.

Spór, który ciągle trwa

Po śmierci autora światło dzienne ukazuje jego testament, Larsson całą spuściznę zapisuje oddziałowi Ligii Robotniczej w Umea. Ta odmawia przyjęcia majątku, gdyż uważa, że postąpiłaby nie fair wobec Evy Gabrielsson, gdyż to jej (według zarządu Ligii) należy się cała spuścizna. Według prawa szwedzkiego w takiej sytuacji prawo dziedziczenia mają tylko brat i ojciec, gdyż Stieg i Eva nigdy nie byli małżeństwem . I tu pojawia się paradoks – Stieg Larsson zerwał z nimi kontakt, w ogóle ich nie znał! Eva Gabrielsson decyduje się na proces, a z każdym dniem spadek po Larssonie rośnie, z każdym nowym wydaniem i każdą ekranizacją.