Kryształy powstają w procesie nazywanym krystalizacją, najczęściej w wyniku zmiany temperatury, a więc przy przejściu ze stanu ciekłego w stan stały, jak w przypadku płatków śniegu lub krzepnących metali. Większość kryształów szlachetnych powstaje jednak w wyniku zmian składu chemicznego. W taki również sposób przez krystalizację z roztworu powstają kryształy kwarcu. Niektóre kryształy mogą powstać w wyniku oddziaływania ciśnienia, czasem bardzo wysokiego, jak w przypadku diamentu, który syntetyzujemy ściskając grafit. Gdy warunki krystalizacji są odpowiednie dla krystalizującego materiału, powstaje kryształ idealny, zgodny z obowiązującymi teoriami, w formie regularnego czworościanu, sześcianu, ośmiościanu itp. Każde zaburzenie warunków krystalizacji, a w przyrodzie rzadko zdarzają się warunki idealne, powoduje zmianę formy zewnętrznej kryształu, ale przy zachowaniu wszystkich wcześniej omówionych praw krystalografii. Dlatego właśnie w każdym domowym lub muzealnym zbiorze obserwujemy tak wielkie bogactwo form, kształtów i rozmiarów kryształów-również w odniesieniu do kryształów kwarcu. Kryształy kwarcu występują najczęściej w formie skupień wielu kryształów tworzących szczotki krystaliczne. Prowadzi to często do zrastania się dwóch kryształów, a przy identycznych warunkach wzrostu-do tworzenia kolejnej grupy form krystalicznych o najdziwniejszych kształtach, tzw. kryształów bliźniaczych.
Fajne zdjecia oraz grafika na stronie.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.