Charakterystyka człowieka samowiednego

Szwedzkie pisarki kryminałów Możliwość komentowania Charakterystyka człowieka samowiednego została wyłączona 80

Charakterystyka człowieka samowiednego

W wypadku tej drugiej wszelkie dowolne elaboracje i sfabrykowane informacje kompromitują autora i są niezgodne z etyką uczonego. Prawdopodobnie samowiedza przeciętnego człowieka samowiednego nie jest doskonale zorganizowana, a w każdym razie nie przypomina ona teorii naukowej. Fakt ten pociąga za sobą istotne konsekwencje. Przede wszystkim utrudnia wykorzystanie jej w regulacji zachowania jednostki.

Charakterystyka człowieka samowiednego. Dzięki procesowi samopoznania człowiek gromadzi w strukturach poznawczych wiedzę o sobie. Zaczyna lepiej rozumieć własny intelekt i charakter. Jednak żadnego przedmiotu i podmiotu nie można – przynajmniej na obecnym etapie wiedzy — poznać całkowicie. Jednostka nie zna wielu swoich cech osobowości i swoich czynów. Ten zakres niewiedzy nazwę obszarem ignorancji można by go również nazwać obszarem samoniewiedzy.

Wiedzę, jaką jednostka posiada o sobie, można podzielić na kilka kategorii. Do pierwszej z nich należy wiedza zaktualizowana, która w danej chwili t znajduje się w centrum uwagi. Do kategorii drugiej zaliczam wiedzę potencjalną, która nie znajduje się w świadomości, ale którą można w każdej chwili odczytać z pamięci. Trzecia kategoria to informacje nieświadome, z których podmiot nie zdaje sobie sprawy. We współczesnej psychologii dość często dyskutuje się nad statusem tych informacji i ich rolą regulacyjną.

Z rozważań tych wyłania się obraz człowieka samowiednego, który przyjmuje postawę badawczą wobec siebie, który w sposób zamierzony obserwuje swoje zachowania i zbiera opinie innych o sobie. Następnie formułuje sądy o swojej osobowości i swoich czynach, sądy, które względnie realistycznie opisują prawdziwą strukturę podmiotu. Jest on w pewnym stopniu 434 przeciwieństwem człowieka hubrystycznego.

Author

Related Articles

Back to Top